Timeline | |
---|---|
c 14th c. | Settlement of Bangkok |
c 1538 | Construction of river bypass canal |
1688 | Siege of Bangkok expels French |
1767 | Fall of Ayutthaya; Taksin establishes Thonburi as capital |
1782 | Phutthayotfa Chulalok moves capital to eastern bank |
1820 | Cholera pandemic kills 30,000 |
1849 | Cholera again devastates population |
1864 | First paved road constructed |
1893 | Paknam railway opens |
1893 | Paknam Incident; French blockade |
1894 | Electric trams begin service |
1914 | Beginning of city water supply |
1924 | Don Mueang Airport opens |
1932 | Memorial Bridge opens |
1932 | Coup ends absolute monarchy |
1941–45 | Bombing of Bangkok in World War II |
1942 | City-wide flooding lasts 2 months |
1968 | First high-rise building constructed |
1972 | Merger of Phra Nakhon and Thonburi Provinces |
1975 | Establishment of Bangkok Metropolitan Administration |
1981 | First expressway opens to service |
1985 | First governor election |
1998 | Bangkok hosts Asian Games |
1999 | BTS Skytrain begins operation |
2011 | Severe floods inundate parts of city |
2015 | August 2015 Bangkok bombing kills 23 in Thailand's deadliest-ever single terrorist attack |
ประวัติของกรุงเทพมหานครเริ่มต้นขึ้นอย่างน้อยเมื่อราวต้นคริสต์ศตวรรษที่ 15 ในสมัยกรุงศรีอยุธยา
สมัยกรุงศรีอยุธยา
editไม่ปรากฎหลักฐานที่แน่ชัดว่า ผู้คนเข้ามาตั้งถิ่นฐานครั้งแรกบนพื้นที่ซึ่งปัจจุบันเป็นกรุงเทพมหานครเมื่อใด โดยอาจมีต้นกำเนิดมาจากชุมชนเกษตรกรรมและการค้าเล็ก ๆ ในบริเวณแม่น้ำเจ้าพระยาที่คดเคี้ยวภายใต้การปกครองของอาณาจักรอยุธยา โดยชาวต่างชาติเรียกกันว่า "บางกอก" มาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา[1] มีความสำคัญเนื่องจากเป็นเส้นทางออกสู่ทะเลและติดต่อค้าขายกับต่างประเทศ เป็นเมืองหน้าด่านขนอน มี นายพระขนอนธนบุรี หรือ นายพระขนอนทณบุรี คอยดูแลเก็บภาษีกับเรือสินค้าทุกลำที่ผ่านเข้าออก ตามเอกสารในรัชสมัยของเจ้าสามพระยา (พ.ศ. 1424–1448)[2] และกฎหมายตราสามดวงฉบับแก้ไขปี 1805[3]
ที่มาของคำว่า "บางกอก" นั้น มีข้อสันนิษฐานว่าอาจมาจากการที่แม่น้ำเจ้าพระยาคดเคี้ยวไปมา บางแห่งมีสภาพเป็นเกาะเป็นโคก จึงเรียกกันว่า "บางเกาะ" หรือ "บางโคก" หรือไม่ก็เป็นเพราะบริเวณนี้มีต้นมะกอกอยู่มาก จึงเรียกว่า "บางมะกอก" โดยคำว่า "บางมะกอก" มาจากวัดอรุณ ซึ่งเป็นชื่อเดิมของวัดดังกล่าว และต่อมากร่อนคำลงจึงเหลือแต่คำว่าบางกอก[1][4]
At the time, the Chao Phraya flowed through what are now the Bangkok Noi and Bangkok Yai Canals, forming a large loop in which lay the town. In the reign of King Chairacha (either in 1538 or 1542),[5] a waterway was excavated, bypassing the loop and shortening the route for ships sailing up to Ayutthaya. The flow of the river has since changed to follow the new waterway, dividing the town and making the western part an island. This geographical feature may have given the town the name Bang Ko (บางเกาะ), meaning 'island village', which later became Bangkok (บางกอก, pronounced in Thai as [bāːŋ kɔ̀ːk]).[2] Another theory regarding the origin of the name speculates that it is shortened from Bang Makok (บางมะกอก), makok being the name of Spondias pinnata, a plant bearing olive-like fruit. This is supported by the fact that Wat Arun, a historic temple in the area, used to be named Wat Makok.[6] Specific mention of the town was first made in the royal chronicles from the reign of King Maha Chakkraphat (1548–1568), giving its name as Thonburi Si Mahasamut (ธนบุรีศรีมหาสมุทร). Bangkok was probably a colloquial name, albeit one widely adopted by foreign visitors.[7]
The importance of Bangkok–Thonburi increased with the amount of Ayutthaya's maritime trade. Dutch records noted that ships passing through Bangkok were required to declare their goods and number of passengers, as well as pay customs duties. Ships' cannons would be confiscated and held there before they were allowed to proceed upriver to Ayutthaya.[3] An early English language account is that of Adam Denton, who arrived aboard the Globe, an East India Company merchantman bearing a letter from King James I, which arrived in "the Road of Syam" (Pak Nam) on 15 August 1612, where the port officer of Bangkok attended to the ship. Denton's account mentions that he and his companions journeyed "up the river some twenty miles to a town called Bancope, where we were well received, and further 100 miles to the city...."[8]
Ayutthaya's maritime trade was at its height during the reign of King Narai (1656–1688). Recognition of the city's strategic location guarding the water passage to Ayutthaya lead to expansion of the military presence there. A fort of Western design was constructed on the east side of the river around 1685–1687 under the supervision of French engineer de la Mare, probably replacing an earlier structure, while plans to rebuild the fort on the west bank were also made. De la Mare had arrived with the French embassy of Chevalier de Chaumont, and remained in Siam along with Chevalier de Forbin, who had been appointed governor of Bangkok. The Bangkok garrison under Forbin consisted of Siamese, Portuguese, and French reportedly totaling about one thousand men.[3]
French control over the city was further consolidated when the French General Desfarges, who had arrived with the second French embassy in 1687, secured the king's permission to board troops there. This, however, lead to resentment among Siamese nobles, led by Phetracha, ultimately resulting in the Siamese revolution of 1688, in which King Narai was overthrown and 40,000 Siamese troops besieged Bangkok's eastern fort for four months before an agreement was reached and the French were allowed to withdraw. The revolution resulted in Siam's ties with the West being virtually severed, steering its trade towards China and Japan. The eastern fort was subsequently demolished on Phetracha's orders.
Gallery
edit-
View of the city of Bangkok 1822
-
Bangkok - looking up river or canal 1895
-
A map of Bangkok in the 1820s; from the journal of the diplomatic mission to Siam and Cochin-China by John Crawfurd
ดูเพิ่ม
editหมายเหตุ
editอ้างอิง
edit- ^ a b . ISBN 978-974-13-0411-0.
{{cite book}}
: Missing or empty|title=
(help); Unknown parameter|จังหวัด=
ignored (help); Unknown parameter|จำนวนหน้า=
ignored (help); Unknown parameter|ชื่อหนังสือ=
ignored (help); Unknown parameter|ปี=
ignored (help); Unknown parameter|ผู้แต่ง=
ignored (help); Unknown parameter|พิมพ์ที่=
ignored (help) - ^ a b Chandrashtitya, Tipawan; Chiraporn Matungka. "ประวัติเมืองธนบุรี" [History of Thonburi City]. Arts & Cultural Office (in Thai). Dhonburi Rajabhat University. Archived from the original on 13 July 2010. Retrieved 11 December 2011. (English language version[permanent dead link].)
- ^ a b c Phisphumvidee, Predee (July 2011). "แผนที่ป้อมเมืองธนบุรีครั้นแผ่นดินพระนารายณ์" [Map of Thonburi fort in the reign of King Narai]. Art & Culture (in Thai). 32 (9). Matichon: 122̀–134.
- ^ รายการวิกสยาม ออกอากาศวันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2551
- ^ Van Beeck, Steve (1995). The Chao Phraya, River in Transition. p. 39. Quoted in "History of Ayutthaya: Historical events: Timeline 1500-1599". ayutthaya-history.com. Ayutthaya Historical Research. Retrieved 11 December 2011.
- ^ Nachart Prachachuen (22 September 2009). ""กรุงเทพฯ"กับ"บางกอก"" [Krung Thep and Bangkok]. Khao Sod (in Thai). p. 24. Archived from the original on 26 April 2012. Retrieved 11 December 2011.
- ^ "สาระน่ารู้กรุงธนบุรี" [Interesting facts about the city of Thonburi]. Phra Racha Wang Derm (in Thai). Phra Racha Wang Derm Restoration Foundation. Archived from the original on 2 March 2012. Retrieved 11 December 2011.
- ^ Wright, Arnold (2006) [1908]. Twentieth century impressions of Siam (PDF). London&c.: Lloyds Greater Britain Publishing Company. p. 15. Retrieved 7 October 2011.