1.کد گذاری NRZ
این نوع کد گذاری بازگشت ناپذیر به صفر (Non-Return to Zero )نامیده می شود که ساده ترین سیگنال دیجیتال یک بیتی می تواند تنها از دو سطح ولتاژ استفاده کند که 1 را به عنوان ولتاژ بالاتر و 0 را به عنوان ولتاژ پایین تر نشان می دهد.
اگرچه این روش کد گذاری ساده است اما معایب زیادی دارد و به ندرت از این روش استفاده می شود.
معایب:
1.اگر ردیف طولانی از 1 یا 0 وجود داشته باشد همگام نگه داشتن کلاک(clock) های منبع و گیرنده بسیار دشوار است.
2. تمییز دادن بین یک ردیف طولانی از صفرها و یک سیگنال خالی غیرممکن است.
3.ردیف طولانی از 0 و 1 ها باعث می شود تا سیگنال برای مدتی طولانی بدون تغییر بماند.
4.بعد از مدتی تفکیک بیت ها مشکل می شود.(نمی توان گفت که 15 تا 0 داشتیم یا 16 تا)
2.کد گذاری NRZI
این روش عدم بازگشت به صفر وارونه (Non-Return to Zero Inverted) نامیده می شود.
یک روش ساده ی کد گذاری دیگر NRZI می باشد به این صورت که با رسیدن به بیت 1 سطح سیگنال تغییر می کند و با رسیدن به بیت 0 سطح ثابت می ماند.
این روش ، مشکل ردیف های طولانی 1 را حل کرده است اما در ارتباط با ردیف های طولانی 0 راه حلی ندارد.
در ادامه خواهیم دید که این روش می تواند به طور کارآمدی با روش های دیگری که ردیف های طولانی 0 را ایجاد نمی کنند ترکیب می شود و مورد استفاده قرار گیرد.
3.کد گذاری Manchester
در این روش هر بیت 0 یا 1 به نمایندگی از یک clock cycle به شکل زیر نمایش داده می شوند.
4.کدگذاری 4B/5B
4B/5B یک روش کدگذاری بلوکی است که به گونه ای طراحی شده که ردیف های 0 یا 1 را بدون افزایش پهنای باند فرکانس تفکیک کند.
در این طراحی ردیف های بیتی تفکیک می شوند به بلوک های 4 بیتی و سپس هر بلوک 4 بیتی با یک بلوک 5 بیتی طبق جدول زیر جایگزین می شود.
بلوک 5 بیتی انتخاب شده به گونه ای ست که بیش از یک عدد 0 در ابتدا و بیش از دو عدد 0 در انتها نخواهد داشت. در نتیجه در هر بلوک 5 بیتی حداکثر سه بیت متوالی 0 خواهیم داشت.
رشته ی بیتی مورد نظر ما پس از اعمال کدگذاری 4B/5B با روش کدگذاری NRZI منتقل می شود. همان گونه که در مطالب قبلی دیدیم کدگذاری NRZI روش کارآمدی در کنترل رشته های بیتی شامل 1 بود.
کارکرد :
کدگذاری 4B/5B با روش انتقال NRZI در 100BaseTX network (اترنت سریع) استفاده می شود.
منابع:
1.کتاب Digital encoding and decoding نوشته ی Dr. George W Benthien
2. طرح درس دکتر مرجان نادران طحان / دانشگاه شهید چمران اهواز