''Italic texthttps://kayhan.london/fa/1399/11/26/%d8%a7%d8%ad%d8%b2%d8%a7%d8%a8-%da%a9%d8%b1%d8%af-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86%db%8c-%d9%88-%d8%b6%d8%b1%d9%88%d8%b1%d8%aa-%d8%aa%d8%ba%db%8c%db%8c%d8%b1-%d8%b1%d9%88%d8%b4-%d9%85%d8%a8%d8%a7%d8%b1<nowiki>Insert non-formatted text here</ == <big>'''[https://kayhan.london/fa/1399/11/26/%d8%a7%d8%ad%d8%b2%d8%a7%d8%a8-%da%a9%d8%b1%d8%af-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86%db%8c-%d9%88-%d8%b6%d8%b1%d9%88%d8%b1%d8%aa-%d8%aa%d8%ba%db%8c%db%8c%d8%b1-%d8%b1%d9%88%d8%b4-%d9%85%d8%a8%d8%a7%d8%b1 حزاب] کرد ایرانی و ضرورت تغییر روش مبارزه مسلحانه به مبارزه سیاسی در امروز و آینده ایران'''</big> == == '''یکشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۹ برابر با ۱۴ فوریه ۲۰۲۱''' == '''<br /> فرشید بلدی – بیش از چهار دهه از قدرت گرفتن رژیم جمهوری اسلامی در ایران می‌گذرد و به جرات می‌توان گفت که هیچ ایرانی را نمی‌توان یافت که از گزند ملایان حاکم بر ایران در امان بوده باشد و از این رو با قاطعیت می‌توان کارنامه چهل و دو سال سلطه آنها را مردود دانست و البته امروز بیش از هر زمانی رژیم ملایان چه از حیث سیاسی و مادی چه از حیث مقبولیت و وجاهت در میان مردم ایران رو به زوال و نابودی گام بر می‌دارد.''' '''اما به نظر نگارنده اپوزیسیون رژیم نیز در روش و منش و کنش خود در قبال رژیم اسلامی در درازای چهل و دو سال گذشته نیاز به بازبینی دارد چرا که جامعه ایران در چهار دهه گذشته و به ویژه در دو دهه اخیر و وجود اینترنت دچار دگرگونی گشته است.''' '''اپوزیسیون متشکل رژیم اسلامی که عمدتا در خارج از ایران حضور دارد از فردای ۲۲بهمن هسته اولیه‌اش شکل گرفت با این تفاوت که ابتدا و تا میانه دهه ۶۰ فقط اپوزیسیون یک خانواده سیاسی داشت آنهم هواداران نظام پادشاهی بود که از همان ساعات نخستین پیروزی خمینی و یارانش سرکوب شده و قتل عام آنها آغاز گردید.''' '''اما دیری نپایید که خانواده‌ها و اندیشه‌های سیاسی دیگر که از سرای خونین خمینی رانده شدند به صف مخالفان وی و حکومتش پیوستند و این روند تا امروز ادامه دارد تا جایی که بعضا فرزندان ملایان حاکم نیز به صف مخالفان می‌پیوندند.''' '''با این مقدمه می‌خواهم به موضوع اصلی بپردازم و آنهم احزاب و گروه‌های کرد ایرانی هستند که در درازای چهل و دو سال سلطه ملایان به عنوان مخالفین رژیم در خارج از ایران حضور داشته و دارند گرچه روزگاری به عنوان مخالفین نظام پادشاهی همراه انقلاب ۵۷ بودند و خیلی زود از دایره همراهان انقلاب ۵۷ خط خوردند.''' '''با نگاهی گذرا به تاریخچه احزاب کرد به این مهم پی خواهیم برد که این احزاب زاده دوران هژمونی و چیرگی تفکر چپ در جهان و ایران هستند.''' '''دورانی که در جنگ جهانی دوم اتحاد جماهیر شوروی خود یک قطب قدرتمند سیاسی بود و به وسیله تفکر کمونیستی توانسته بود نفوذ بسیاری در جوامع مختلف از جمله جامعه ایران داشته باشد. دورانی که مبارزه مسلحانه و جنگ‌های چریکی نه تنها یک متد مبارزه بود بلکه به نوعی مقدس بود و چریک‌ها مورد احترام نیز بودند.''' '''احزاب کرد ایرانی در چنین فضای سیاسی و اجتماعی به وجود آمدند و البته بطور مشخص حزب دموکرات کردستان ایران بر پایه تفکر ملی‌گرایانه و ناسیونالیستی کرد بنا نهاده شد و با وجود اعتقاد به مبارزه مسلحانه و داشتن نیروهای چریک (پیشمرگه) پیش از انقلاب ۵۷ هیچگونه عملیات نظامی و درگیری با حکومت پادشاهی را از جانب این گروه را شاهد نیستیم.''' '''اما حزب دیگر یعنی حزب کومله پایه و اساس خود را از روز نخست (اوایل دهه چهل خورشیدی) بر اندیشه چپ و کمونیسم نهاد و البته بعدها تفکرات ناسیونالیستی نیز با این اندیشه درهم آمیخت.''' '''اما با وجود اختلافات فکری و عقیدتی میان این دو حزب اصلی در آن سال‌ها و بعد از انقلاب ۵۷ تا امروز یک مسئله مشترک میان این دو حزب و دیگر حزب‌هایی که در سالیان اخیر به میدان آمده‌اند وجود دارد و آن هم مبارزه مسلحانه است که گویی طی یک قانون نانوشته زایش هر حزب و گروه سیاسی مخالف رژیم که کرد باشد باید با گروهی مسلح ولو اندک همراه باشد.''' '''اما با وجود اعتقاد حزب کومله در پیش از انقلاب به مبارزه مسلحانه نیز شاهد هیچ اقدام نظامی و دست بردن به اسلحه در برابر حکومت پادشاهی نیستیم بر عکس گروه‌های اسلامی مانند «فداییان اسلام» و همچنین دیگر گروه‌های کمونیستی مانند چریکهای فدایی خلق در آن زمان بودند که نه تنها اعتقاد به مبارزه مسلحانه داشتند بلکه دست به اسلحه هم می‌بردند و ترور افراد و همچنین مقام‌های حکومتی در آن زمان را شاهد بودیم.''' '''بنا بر تجربه بیش از یک دهه نگارنده به عنوان یکی از اعضای پیشین حزب کومله می‌توانم بیشتر به این مسئله بپردازم اما از آنجا که در سالگرد انقلاب ۵۷ هستیم و همانطور که در مقدمه هم آوردم به نظر می‌رسد وقت آن رسیده که اپوزیسیون ایرانی برای بهتر پیش بردن مبارزه علیه رژیم ملایان عملکرد خود در چهار دهه گذشته را مورد ارزیابی قرار دهد.''' '''همانطور که نوشتم مبارزه مسلحانه در دهه‌های بیست و سی خورشیدی تا پیش از انقلاب ۵۷ نه تنها امری پذیرفته بود بلکه «مقدس» نیز شمرده می‌شد. احزاب کرد که تا پیش از انقلاب با وجود مشی مسلحانه عملیات نظامی علیه حکومت پادشاهی انجام نمی‌دادند، با پیروزی انقلاب ۵۷ این گروه‌ها هر یک به نسبت توان خود تلاش می‌کنند با رژیم اسلامی به رهبری خمینی به توافقاتی دست یابند و تبعا از قدرت سهمی را نصیب خویش سازند غافل از اینکه خمینی برخلاف وعده‌هایی که به همگان داد نه تنها حاضر به تقسیم قدرت نیست بلکه در راه در دست گرفتن همه ابزار قدرت گام برمی‌دارد و در این راه همه موانع را به هر روش ممکن از میان بر می‌دارد.''' '''تنها چند ماه پس از انقلاب حکومت نوپا با نیروهای مسلح در کردستان وارد جنگ شده و نیروهای احزاب کرد با وجود مقاومت حداکثری ناچار برای حفظ جان مردم و پایان درگیری‌ها از شهر‌های کردستان خارج می‌شوند و به کردستان عراق وارد شده و از آنجا مبارزه علیه رژیم را ادامه می‌دهند.''' '''تبعا این مبارزه هم سیاسی و هم نظامی بود و تا اوایل دهه هفتاد خورشیدی مبارزه مسلحانه از سوی احزاب به شکلی فعال پیگیری می‌شد.''' '''از اوایل دهه هفتاد خورشیدی و تغییر تحولات در ایران و منطقه بود که رفته رفته این احزاب نیز شعارهای سیاسی خود و همچنین تا حدی روش مبارزه مسلحانه را تغییر دادند و دیگر از عملیات نظامی که موجب خسارت‌های جانی از هر دو طرف می‌شد دوری کردند تا امروز که نیروهای مسلح احزاب کرد سیاست تهاجمی نسبت به رژیم ندارند مگر اینکه رژیم بخواهد همانطور که شاهد بودیم به وسیله موشک‌پرانی پایگاه‌ها و اردوگاه‌های آنها را مورد حمله قرار دهد.''' '''پرداختن به عملکرد احزاب کرد در چهار دهه گذشته و بطور کل اپوزیسیون رژیم امری مهم است که طبیعتا در قالب مقاله‌ای کوتاه نمی‌گنجد اما نگارنده بیش از اینکه بخواهم به گذشته این احزاب بپردازم مایلم درباره آینده و چگونگی یافتن راه و روشی بهتر برای همگرایی و نزدیکی احزاب اپوزیسیون ایرانی راهی بیابیم و از این روست که تلاش کردم نگاهی گذرا و البته همراه با بیان نکات مهم عملکرد چهار دهه احزاب کرد داشته باشم.''' '''حالا مایلم به شرایط کنونی و موانع و مشکلات در راه رسیدن به یک همگرایی و دست‌کم ائتلاف در میان احزاب کرد و دیگر گروه‌های اپوزیسیون بپردازم.''' '''احزاب مخالف رژیم اسلامی همواره این گله و شکایت را مطرح می‌کنند که مانع اصلی در برابر توافق و نشست با احزاب کرد دو موضوع است: نخست قبول تمامیت ارضی ایران و دوم کنار گذاردن مشی مسلحانه.''' '''برخی از آنها نکته دیگری به این نکات می‌افزایند که اساسا نامیدن این گروه‌ها با عنوان حزب سیاسی اشتباه است چرا که حزب سیاسی کنش‌های سیاسی را دنبال می‌کند و نیروی مسلح ندارد و عملیات نظامی انجام نمی‌دهد.''' '''از آنجا که موضوع من در اینجا مبارزه مسلحانه احزاب کرد است تلاش می‌کنم خیلی کوتاه به چرایی اشتباه بودن روش مبارزه نظامی و مسلحانه حداقل در امروز ایران و جهان بپردازم تا شاید در آینده نزدیک افراد بیشتری به آن بپردازند و بتوان راهکاری یافت که گره‌ای از مشکلات روابط میان خانواده‌های مختلف سیاسی باز کند.''' '''امروز با پیشرفت تکنولوژی و به تبع آن ابزار و ادوات جنگی برای همگان روشن است که نیروهای مسلح حتی در چارچوب یک ارتش منظم که پشتوانه دولتی و مالی گسترده‌تری در اختیار دارند به سختی بتوانند در برابر یکدیگر ایستادگی کنند چه رسد به چند صد نیروی مسلح در اردوگاه‌ها که ابزار قدیمی و محدودی در اختیار دارند. پس چرا این احزاب فکری و چاره دیگری به غیر از مشی مسلحانه در پیش نمی‌گیرند آنهم در زمانی که همه مخالفان رژیم اسلامی در ایران یک دشمن و یک مانع مشترک در برابر خود می‌بینند و آنهم رژیم ملایان حاکم بر ایران است.''' '''فکر نمی‌کنم دیگر بر کسی پوشیده باشد که اگر مبارزه مسلحانه جوابگو و راه حل درست و کارساز برای سرنگونی رژیم تا دندان مسلح ملایان می‌بود تا کنون باید این روش جواب می‌داد.''' '''با قاطعیت باید گفت که نه امروز و نه فردای پس از سقوط رژیم نیازی به مبارزه از نوع مسلحانه نیست. مبارزه ما هم امروز و هم فردای پس از سقوط رژیم مبارزه‌ای سیاسی و دموکراتیک باید باشد و اگر غیر از این باشد یعنی درسی از چهل و دو سال سرکوب و خفقان و جنایت رژیم ملایان نگرفته‌ایم. من بر این باورم هرگز در آینده رژیمی سرکوبگرتر و مستبدتر از رژیم اسلامی به قدرت نخواهد رسید و هر اندازه که این رژیم با کشتار و سرکوب توانست بماند، آن حکومت هم موفق خواهد شد ماندگاری خود را تثبیت کند!''' '''اما رژیم جمهوری اسلامی اگرچه سرکوب کرده ولی نه تنها موفق به تضمین بقای خود نشده بلکه امروز جمعیت بزرگتری از ملت ایران آماده مبارزه و نابودی این رژیم است. بنابراین ما راهی جز مسالمت و همزیستی و مصالحه بین مردم چه امروز و چه در فردای آزادی نداریم.''' '''مبارزه ما هم امروز و هم در آینده پس از سقوط این رژیم یک مبارزه سیاسی و دموکراتیک است پس می‌بایست از امروز اختلاف را کنار بگذاریم و با حسن نیت در کنار یکدیگر برای رسیدن به یک ایران آزاد بکوشیم. احزاب کرد در این میان می‌توانند و باید با تغییر روش مبارزه خود بیشتر از گذشته به مبارزه سیاسی بپردازند و انرژی و توان نیروهای خود را در زمینه سیاسی متمرکز کنند چرا که جامعه امروز کردستان هم خواهان آزادی و آرامش و امنیت در فردای پس از سقوط رژیم و همچنین مشارکت در روند سیاسی ایران آزاد آینده است.''' '''سخن آخر اینکه همانطور که جامعه ایران دچار تحول گردیده احزاب و اپوزیسیون نیز باید این تغییرات را در خود ایجاد کنند و گروه‌های سیاسی مخالف رژیم نیز با آغوشی باز دیگر گروه‌های سیاسی را بپذیرند چرا که هدف اصلی امروز چیزی نیست جز نابودی رژیم اسلامی که دشمن مشترک همه ایرانیان است.''' '''<br />''' '''شرایط اقتصادی سیاسی و منطقه‌ای در ایران و به ویژه در خاورمیانه تغییرات بسزاییی کرده بطوری که در ۱۰ سال گذشته شاهد جنبش‌های مردمی در کشورهای عربی یا «بهار عربی» بودیم. ساقط شدن دیکتاتورهای منطقه یکی پس از دیگری و فقط با همت مردمی بدون جنگ مسلحانه که این خود پیامی‌ست واضح برای احزاب کرد که به شکل مهمان در شمال عراق در حال فعالیت‌های محدود خود هستد. تغییرات در ایران و منطقه ثابت کرد که جنگ‌های مسلحانه دیگر در میان اقشار مختلف جامعه جایی ندارد. جنگ‌های پارتیزانی جای خود را به اعتراضات مردمی در سراسر دنیا داده است.''' '''از میدان تحریر مصر گرفته تا حتا جلیقه زردهای فرانسه هرکدام با خواستی متفاوت اما شکلی متحد یک هدف را دنبال می‌کنند و آنهم تغییرات اساسی بدون جنگ و خونریزی است. احزاب کردستان از این اصل مستثنا نیستند و اگر می‌خواهند جایی در آینده سیاسی ایران داشته باشند باید روش‌های خود را تغییر داده و به سبک نوین سیاست منطقه‌ای بپیوندند.''' '''ایران بعد از این شیاطین جنایتکار دیگر هیچ شباهتی به روزگار تلخ سال‌های آغازین ده شصت خورشیدی نخواهد داشت و نیازی ندارد و قرار نیست درگیری‌های داخلی اتفاق بیفتد. قرار نیست قومی بر قومی دیگر حکومت کند؛ دیگر هیچ زبانی برتری بر دیگر زبان‌ها ندارد؛ کشور ایران پر است از تنوع قوم و مذهب و عقیده و زبان و گویش‌های مخلتف که فقط با اتحاد و یکپارچگی در آن می‌توان حقوق انسانی همگان را تحقق بخشید. کردستان دیگر نیازی به جنگ و خونریزی ندارد و می‌بایست مانند همه جای ایران برای آبادی و نوسازی خود بکوشد.''' <nowiki>'' Italic TextTTSPPS: //Kayhan.london/en/1399/11/26/%D8%A7%D8%D8%D8%B2%D8%A7%D8%D8%Da%D8%D8%B1%D8 % AF-% D8% A7% DB% 8C% D8% B1% D8% A7% D9% D9% D9% DB% 8C-% D9% 88% D8% B6% D8% B1% D9% 88% D8% B1% D8% AA-% D8% AA% D8% BA% DB% 8C% DB% 8C% D8% D8% B1% D8% B1% D9% 88% D8% B4% D9% D8% D8% A7% A7 % D8% B1 <Nowiki> <Nowiki> Insert Non-Formatted Text HERE </
Ordog Persia and the necessity of changing the method of armed struggle to political struggle today and the future of Iran
Sunday 26 February 1399 equals February 14 2021
Farshid Buddy - More than four decades passes from the power of the regime of the Islamic Republic in Iran, and it can be said that no Iranian can be found that the Mullahs governed by Iran, and therefore, with decisiveness, you can work forty-two They reject their domination, and, of course, today, more than any time, the diet of the mullahs, in terms of political and material in terms of acceptance and destruction among the Iranian people.
But in the opinion of the opposition, the regime's opposition also needs to be reviewed in its way and actions towards the Islamic regime in the long run for forty-two years, because the Iranian society has changed over the past four decades and the existence of the Internet. Is.
The opposition of the Islamic regime, mainly outside Iran, was formed from the next one of the Bahman Bahman, with the difference that first and until the middle of the 60s, only the opposition had a political family supporters of the same wins the first Khomeini and his followers. They began and their massacre began.
But he did not go back to the families and other political ideas that were driven from the bloody head of Khomeini to the queue of his opponents and his rule, and this trend continues to date, so that sometimes the children of the ruling mullahs are joining the opposition.
With this introduction, I want to address the main topic, and they are Iranian parties and Kurdish groups that are present in the length of forty-two years of domination as the opposition of the regime outside Iran, although it was once the opposition of the reign of the kingdom of 57 and much Early from the circle of the 37th revolution, they ate.
Looking at the history of the parties, we will find that these parties are born in the hegemony and overwhelming thinking in the world and Iran.
The era in the Second World War in the Soviet Union was a powerful political pole and has been able to influence many in different societies, including Iranian societies by communist thinking. The era whose armed struggle and guerrilla wars were not only a combat method, but also some kind of holy and guerrillas were respected.
The Iranian parties created in such a political and social atmosphere, and of course, the Democratic Party of Iran was based on nationalist and nationalist thinking, and despite the belief in armed struggle and guerrilla forces before the revolution 57 no operation We do not see a military and conflict with the rule of the kingdom from this group.
But the other party, the Komala Party, has established its foundation from the first day (early forty solar) on the left and communism of communism, and, later, nationalist thoughts are also intertwined with this thought.
But, despite the intellectual and ideological differences between the two major parties in those years and after the revolution, there are a common issue between the two parties and other posts that have come to the field in recent years, and it is also an armed struggle. An unwarred law of every party and the opposite political group, which should be associated with a small armed alcohol.
But despite the belief of the Komala party before the revolution, the armed struggle also witnesses no military action and to take weapons against the rule of the kingdom, in the contrary to Islamic groups, such as the "Fadesians of Islam", as well as other communist groups, such as People's Fadician guerrillas, were at that time. Which not only believed in armed struggle, but also made weapons and witnessed assassination of individuals as well as government officials at that time.
According to experience over a decade of writer as one of the former members of the Komal party, I can pay more about this issue, but since we are in the anniversary of the revolution 57, and as I brought in the introduction, it seems that the Iranian opposition for better advance Winning the fight against the Mullahs regime evaluates its performance over the past four decades.
As I wrote, the armed struggle in the twenties of the 21st Solar, until the revolution, was not only considered, but also the "holy". The parties made before the revolution did not conduct military operations against the rule of the kingdom, with the victory of the revolution 57 of these groups, each one of their ability to achieve an agreement with the Islamic regime led by Khomeini, and inadequate from contributing power. Formation is unaware of that Khomeini, unlike the promises that gave all, is not only refused to divide power, but in the way to take all the power tools, and in this way, all the obstacles in any possible way.
Only a few months after the revolution of the new government with the armed forces in Kurdistan entered the war and the forces of the parties, despite the maximum resistance to maintain the lives of the people and end the conflict from Kurdistan and entered Iraqi Kurdistan and from the fight against the regime. Continue.
The struggle was both political and military struggle, and until the early seventies, the armed struggle was followed by the parties.
Since the early seventies of the sun and the change in developments in Iran and the region, they gradually have their own political slogans as well as to some extent to the method of armed struggle. Category:Politics-related lists Category:Religion