Phuthachan (Thai: พุฒาจารย์, Buḍhācārya, lit. 'Senior Master'), formerly Phutthachan (Thai: พุทธาจารย์, Buddhācārya, lit. 'Awakened Master'), is an ecclesiastical title given to senior members of the Thai sangha, the community of Buddhist monks in Thailand.[1]
History edit
In the Ayutthaya Kingdom, the title Buddhācārya was preserved for Buddhist monks who were patriarchs of the sect of araṇyavāsī (Thai: อรัญวาสี; RTGS: aranyawasi; lit. 'forest dwellers').[1]
In 2394 BE (1851/52 CE), the title Buddhācārya was modified to Buḍhācārya by King Rama IV, who gave it to Son (Thai: สน), the abbot of Wat Saket.[2]
Title holders edit
Holders of this title include:
- Somdej Toh (17 April 1788 – 22 June 1872)
- Somdet Kiaw (3 March 1928 – 10 August 2013)
References edit
- ^ a b Chanthawit, Natthaphat (n.d.). "Phat yot lae samanasak" พัดยศและสมณศักดิ์ [Fans of ranks and ecclesiastical ranks]. Thai Encyclopedia for Youth (in Thai). Bangkok: Thai Encyclopedia for Youth Project, Golden Jubilee Network. Retrieved 2017-03-08.
- ^ วิเชียร อากาศฤกษ์ และ สุนทร สุภูตะโยธิน, ประวัติ สมณศักดิ์ และ พัดยศ, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ศรีอนันต์, 2528, หน้า 33
 | This Buddhism-related article is a stub. You can help Wikipedia by expanding it. |